I'd rather die

I’d rather die onderzoekt wat er gebeurt wanneer vrouwen losbreken van verwachtingspatronen en wat ze ervoor nodig hebben.
 
Geïnspireerd door de bekende eindscène uit de cultfilm Thelma & Louise, bespiegelt Zarah Bracht in deze gewelddadige, groteske en krachtige voorstelling op verzet dat tot in het extreme wordt doorgevoerd. “De twee vriendinnen, Thelma en Louise, komen klem te zitten tussen de afgrond en politieagenten. Ze besluiten zich niet over te leveren maar door te gaan, en ze rijden met volle overgave de afgrond in: een absoluut verzet tegen een systeem dat niet voor hen ontworpen is.”
 
Haar eerdere voorstelling Children of Happyland (2021) toonde hoe vermijding en zucht naar harmonie leiden tot een ondraaglijke staat van geweld tegen jezelf. I’d rather die borduurt voort op dit onderzoek en focust op verzet en confrontatie. Hoe steek je een middelvinger naar het systeem op? En is dat wel genoeg? Welke kracht schuilt er in het delen van geweldsfantasieën tegen het patriarchaat?