Studio Pramudiya

Ensemble piece exhume buried cries / Beauty love / Reanimate the dead

Khadija El Kharraz Alami
wo 14 feb - 20:15 - 21:45
wo 14 feb 2024
20:15 - 21:45
  • wo 14 feb 2024
    20:15 - 21:45
    Theater aan het Spui
    Zaal 1

English text below

Voor haar nieuwste creatie gaat Khadija El Kharraz Alami op zoek naar de wereld van haar voorouders. Met dans, zang, muziek, gebruiken, rituelen en tradities maakt ze delen van zichzelf wakker die ze anders niet zou hebben ontmoet, delen die uiteindelijk verloren zouden zijn gegaan.

 

Tip: Voorafgaand aan deze voorstelling is er een inleiding door Khadija El Kharraz Alami die gratis te bezoeken is. Om 18:45 in de foyer.  

 

★★★★ de Volkskrant

Ensemble piece exhume buried cries 
Ensemble piece exhume buried cries is een mythe over een volk, el Hayawan*, el Ghoul*, Shjema T’wila* die geheel hun eigen rit­me vol­gen, zich niet vol­le­dig iden­ti­fi­ce­ren met één idee of cul­tuur noch zich ste­vig ver­zet­ten tegen het beken­de. Ze bestaan en bewe­gen in een paral­lel­le wereld met ons. Ze zijn niet zeker van de din­gen in onze wereld, ze zijn zeker van de din­gen in hun dimen­sies en delen ze graag met onze wereld. Ze bewe­gen zich tege­lij­ker­tijd in ver­le­den, heden, toe­komst de ver­beel­ding in.

* el Hayawan zijn wezens
* el Ghoul ​is “boze” geest
* Shjema T’wila zijn hoge bomen

Beauty Love
Voor deze cre­a­tie hangt El Kharraz Alami veel in de omge­vin­gen waar haar voor­ou­ders bewo­gen en ver­ble­ven. Ze laat zich onder­dom­pe­len in de dans, zang, muziek, gebrui­ken, schaars­te, delen, ritu­e­len en tra­di­ties om kan­ten van zich­zelf aan te wak­ke­ren die ze anders niet meer ont­moet en moge­lijk ver­lo­ren gaan.

Reanimate the dead
Wat is gedwon­gen begra­ven en nog onont­dekt en heeft geen ruim­te gekre­gen om zich in vrij­heid te ontwik­ke­len? Hoe klinkt, ziet, beweegt en wat ver­telt het wan­neer we het weer in leven roepen? 

In de media

"De nieuwe voorstelling van Khadija El Kharraz Alami is een ongrijpbaar en wild avontuur, waarmee ze laat zien hoe veelzijdig haar artisticiteit is. Zij neemt ons mee naar andere mogelijkheden, naar werelden buiten de onze, waar het bovenzinnelijke en de wijsheden van onze voorouders opgeslagen zijn." –  ★★★★ de Volkskrant

"Deze voorstelling demonstreert hoe bevrijdend het kan werken om jezelf open te stellen en te luisteren naar verzwegen stemmen en in gezelschap te verkeren van verdwenen lichamen." – Theaterkrant

In English

For her latest creation, Khadija El Kharraz Alami looks for the world of her ancestors. With dance, song, music, customs, scarcity, sharing, rituals and traditions, she awakens parts of herself that she would otherwise not have met, parts that would have ended up lost.

Ensemble piece exhume buried cries 
Ensemble piece exhume buried cries is a myth about a people, el Hayawan*, el Ghoul*, Shjema T’wila* who completely follow their own rhythms not identifying fully to one idea or culture nor stand solidly against the known. They exist and move in a parallel world with us. They are not sure of things in our dimension, they are sure of other things in their dimensions which they gladly share with us. They move simultaneously in the past, present, future into the imaginal.

* el Hayawan: creatures 
* el Ghoul: “evil” spirit 
* Shjema T’wila: tall trees

Beauty Love
For her new creation Khadija El Kharraz Alami hangs out a lot in her ancestral environments where they moved and reside. She immerses herself in the customs, dance, music, sharing, scarcity, rituals and traditions to awaken sides of herself that she otherwise does not encounter and may be lost.

Reanimate the dead
What are the undiscovered cries that are forcibly buried and have no space to develop freely? What does it see, move, sound like and tell us when we revive it?

Credits

Concept & regie Khadija El Kharraz Alami I spel Lois Lumonga Brochez, Khadija Massaoudi & Khadija El Kharraz Alami I regie-assis­tent Nouha Rannoun I kostuums en scenografie Khadija El Kharraz Alami |
dramaturgie Kopano Maroga & Esther Severi I lichtontwerp Luc Schaltin I muziek Michelle Samba I geluid Peter Zwart I productieleiding Lena Meijer I promo beeld en visu­e­le sce­no­gra­fie Hussein Shikha I camera onder­zoek Souha Abou Taha I Camera creatie Julie de Clercq I film edit Noria Chaal I productie Kunstenwerk­plaats, stich­ting K.E.K.A. I coproduc­tie De Singel, NTGent, Productiehuis Theater Rotterdam, De Brakke grond, Riksteatern I met de steun van de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie