Hoe ontdekt een jonge vrouw haar seksualiteit? En wie mag daarover vertellen? Regisseur Silke van Kamp heeft een fascinatie voor Nabokovs schandaalroman Lolita uit 1955, waarin een jonge vrouw haar ontdekkingstocht naar seksuele fantasieën en hunkeren wordt ontnomen. 

Toneelgroep Maastricht en Stichting NOX brengen het bekroonde toneelstuk Longen naar de Nederlandse theaters. Een ontroerend en schrijnend liefdesverhaal, waarin een jong stel worstelt met de vraag of het wel verantwoord is een kind op de wereld te zetten in tijden van overbevolking en klimaatverandering. Longen is geschreven door Duncan Macmillan (Every brilliant thing, People places & things), volgens de Volkskrant dè toneelschrijver van dit moment. 

Paradise Circus Island is de eerste voorstelling van KASKO - een nieuw huis voor cross-disciplinair theater. Op deze vrijdagavond speelt de try-out bij ons in Zaal 3. De voorstelling is het resultaat van een intensief programma voor aanstormende podiumkunstenaars die in het eind van hun opleiding zitten en hun eerste stappen gaan zetten in het werkveld.

Je leest het vaker: ‘Persoon ligt 3 jaar dood in huis. De persoon was niet vermist’. Het komt steeds vaker voor dat mensen lang onopgemerkt blijven na hun overlijden. Met Paradise Circus Island spieken we door de brievenbus. We kletsen met de buren. We luisteren naar het fornuis dat nog tikt. De koelkast die nog bromt. En uiteindelijk breken we die voordeur open. Samen met 7 andere personages die ieder in hun eigen isolement leven. Ieder op hun eigen eiland.

Wimbledon komt eraan. Onze Bosnisch-Nederlandse titelfavoriet Viktor wordt geweigerd vanwege een dreigende Balkanoorlog. Terwijl Viktor alleen maar leeft voor tennis, wordt hij ongewild een speelbal van de politiek. 

De wereldberoemde roman Pride and Prejudice van Jane Austen is een onvervalste klassieker en geldt als feministisch meesterwerk. Niet alleen was de auteur een vrouw, ook toonde het boek de ‘gewone’ vrouw voor een breed publiek in de vroege negentiende eeuw. Generaties groeiden op met dit verhaal en het vormde de blauwdruk voor een reeks zeer succesvolle romantische komedies uit de jaren 90.

Maar met de blik van nu dragen deze hervertellingen paradoxaal genoeg juist bij aan problematische ideeën over de rol van vrouwen én mannen. Hoog tijd dus om van Pride and Prejudice opnieuw het maatschappelijke buskruit te maken dat het bij verschijnen was. Regisseur Florian Myjer lanceert het verhaal naar het heden om vanuit een queer perspectief een theateravond te presenteren die vermaakt, ontroert en aan het denken zet.

In Runner onderzoekt Patrick Ribeiro of je je verleden echt achter je kunt laten, ook als daar daden in zitten die je jezelf moeilijk vergeeft. Met spoken word, drill, gedichten en straatgeluiden als sounddecor wordt het bestaansrecht van een tweede leven bevochten. 

Heartbeats is gebaseerd op gesprekken die Nastaran voert met een ongeneeslijk zieke leeftijdgenoot. Hoe kijkt deze vrouw – net als Nastaran een jonge moeder van twee kinderen – naar het leven? Hoe brengt ze haar dagen door? Wat zijn haar verlangens, wil zij iets nalaten? Betekent de dood voor haar het einde of zal ze op een andere wijze voortleven?

In En ze maakte een kind speelt actrice en zangeres Meral Polat een nieuwe iconische rol. Deze muziektheatervoorstelling over moederschap en kunst is na lovende recensies terug in het theater! 

Hedda Gabler is back! – brutaal, onvoorspelbaar en genadeloos zichzelf. Maar deze keer is ze niet de ‘opstandige’ vrouw zoals we haar kennen uit Henrik Ibsens klassieker. In Hedda keert Ibsens iconische personage terug als een jonge vrouw van kleur, klem tussen alle verwachtingen die omgeving, familie en samenleving haar opleggen. Ze weigert zich te laten reduceren tot stereotypes. Ze is geen slachtoffer, geen femme fatale, geen pion in andermans spel. Hedda wil controle. Over haar eigen leven, over haar verhaal. Maar hoe breek je los uit een wereld die jou al een vaste rol heeft toebedeeld?

Theo d'Or winnares Karina Holla speelt een vrouw die trauma's en depressies te lijf gaat. Deze theatervoorstelling is gebaseerd op leven en werk van de Portugese  kunstenares, activiste en feministe Paula Rego en op de verhalen die zij voor haar schilderijen gebruikte.

“Ik geef verschrikking een gezicht.”

SUPERDRUM is een opzwepend, mechanisch en genadeloos scheppingsverhaal. De wereld kantelt. De mensheid verdwijnt, terwijl de machines oprukken. Wat blijft er over? Hoe zorg je dat het verhaal van de mens niet verloren gaat?

Twee vrienden kunnen niet langer met, maar ook niet zonder elkaar. In een ultieme poging hun vriendschap te redden gaan ze op zoek naar de oorsprong van hun strubbelingen en naar manieren om die te overwinnen. Of in ieder geval te begrijpen. Want hoe komt het dat je zo hard kan botsen met iemand die je juist zo graag ziet? Hoe ver moet je uit je eigen comfortzone stappen om de ander te begrijpen? En wil je dat wel? 

Theater en muziek komen samen in een uitdagende en prikkelende voorstelling over onze moderne seksuele moraal. Hoe vrij denken we écht, vijftig jaar na de seksuele revolutie? Zijn we ruimdenkend, of blijven hardnekkige taboes ons beïnvloeden?