Interview met regisseur Loek de Bakker
Loek de Bakker. Foto: Lowiegraphy
Wat was je allereerste ervaring met het Nationale Theater?
Voor mijn afstuderen in 2016 liep ik stage bij Casper Vandeputte, die op dat moment de voorstelling The Summer of ’96 voor HNTjong maakte. Zo leerde ik het gezelschap kennen en vroeg ik of ik mijn afstudeervoorstelling daar mocht maken. Zaal 3 werd toen ook al gebruikt voor talentontwikkeling. Na mijn afstuderen kreeg ik de vraag of ik een voorstelling wilde maken voor Zaal 4 op de Parade, de kleinste zaal van Het Nationale Theater. Eigenlijk ben ik vanaf toen altijd teruggekomen, eerst als regieassistent en later als regisseur bij HNTjong.
Hoe was het om voor het eerst buiten de Toneelacademie op de Parade te staan?
Zaal 4 was de ultieme plek om te beginnen. Het is zo klein dat je echt iets intiems en eigenzinnigs kunt maken. Tegelijk speelt zo’n voorstelling heel vaak en zit het publiek erbovenop, dus je voelt goed hoe iets landt. We maakten The Very Tired Girl, een solo gespeeld door Yela de Koning, inmiddels lid van het vaste ensemble van het Nationale Theater, zij was toen al kneitergoed en pakte het hele publiek in.
Wilde je zelf ooit acteur worden?
Op de middelbare school kwam ik terecht bij een jeugdtheaterschool. Echt een mega-ontdekking. Alles wat in het repetitielokaal gebeurde vond ik geweldig, maar eenmaal zelf op het podium bleef ik me pijnlijk bewust van mezelf, niet echt wat je nodig hebt om vol overgave te spelen. De regisseur vond wel dat ik moest doorgaan in theater. Uiteindelijk ben ik op de Toneelacademie Maastricht de regieopleiding gaan doen.
Wat leerde je als regieassistent bij Het Nationale Theater?
Ik maakte verschillende regie-stijlen mee. Van Casper leerde ik dat een tekst een beginpunt is en dat de voorstelling ontstaat in het repetitielokaal. Later assisteerde ik regisseur en artistiek leider van HNTjong, Noël Fischer, die met haar ongebreidelde fantasie precies weet hoe ze een scène of acteur kan voeden. Ook leerde ik samenwerken met grote artistieke teams en voorstellingen monteren. Als ik zelf een voorstelling regisseer, bereid ik me goed voor. Zo weet ik altijd precies waar we heen gaan, maar is er ruimte om samen te zoeken. Iedereen is medeverantwoordelijk. Een dramaturg omschreef mijn regiestijl ooit als zachte kracht; ik duw rustig een bepaalde kant op, maar een acteur of ontwerper heeft steeds ruimte om te reageren of iets nieuws uit te proberen.
Sinds vorig jaar ben je vaste regisseur voor HNTjong. Wat spreekt je aan in jongerenvoorstellingen?
Door Noël ben ik in het jeugdtheater gerold. Mijn eerste voorstelling, Supernormaal, was een openbaring. Kinderen en jongeren reageren heel direct vanuit hun gevoel. Je weet meteen wat er in ze omgaat en waar je ze raakt. Een personage kan iets verwoorden waar ze zelf nog geen taal voor hebben. In Alleen maar lieve jongens was dat het gevoel niet normaal te zijn.
Gebruik je eigen ervaringen bij het bepalen van stukken?
Ik heb een zwak voor verhalen over outsiders. Zelf voel ik me ook vaak een buitenstaander doordat ik op mannen val. Alleen maar lieve jongens is mijn meest persoonlijke voorstelling. Daarin worstelen zowel Zeno als zijn vaders met hun anders-zijn. Mijn volgende voorstelling Weirdo heeft een soortgelijk thema. Het speelt zich af in de aula, de meest onveilige plek op school. Ik zie mezelf daar zo weer staan, twijfelend of ik bij dat ene groepje kan gaan zitten of niet. Iedereen herkent het ongemak en de schaamte.
-92.jpg)
Alleen maar lieve jongens. Foto: Bas de Brouwer
Wat heeft je het meest gevormd als regisseur?
Alle ervaringen bij elkaar en daar heb ik een eigen draai aan kunnen geven. Martine Manten, oud-dramaturg van HNTjong daagde mij daarbij het meest uit, Noël met haar wilde ideeën inspireert me, omdat zij heel anders denkt dan ik. Casper is mijn maakverwant. Extra leuk dat hij Alleen maar lieve jongens voor mij schreef en we dus samen een prijswinnende voorstelling maakten.
Wat wil je nog maken of doen binnen Het Nationale Theater?
Voor de grote zaal zou ik een voorstelling voor de hele familie willen maken. Er borrelen ook ideeën voor volwassenen en ik heb de droom ooit een musical te maken.
Wat is de kracht van Het Nationale Theater?
Het staat midden in de maatschappij en is persoonlijk. Bij HNTjong is er een geweldige educatie-afdeling die precies weet wat er speelt onder jongeren. Grote thema’s worden vertaald in voorstellingen die dichtbij komen, persoonlijk en invoelbaar zijn. Door de kleine en grote zalen in Den Haag, kan iedereen er terecht, niet alleen voor voorstellingen maar ook voor nationale vieringen en herdenkingen. Dat is echt bijzonder.
Lees meer over onze regisseurs en talentontwikkeling.