This is not a dance
-
vr 17 nov 202320:15Theater aan het SpuiZaal 2
-
za 18 nov 202320:15Theater aan het SpuiZaal 2
Tijdens de voorstelling geeft Nastaran het podium aan stemmen van choreografen en dansers die wonen in Iran en de diaspora. Hoe gaan zij om met het dansverbod? Hoe beoefenen zij hun beroep, welk gevaar lopen zij, voor welke vrijheden strijden zij? This is not a dance is een eerbetoon aan het lichaam dat wil bewegen. Een eerbetoon aan de kunst die gemaakt móet worden, in welke vorm dan ook.
Beluister (alvast) de podcast
Theater Rotterdam maakte een verdiepende podcast aflevering over de voorstelling. Hierin gaat Peggy Olislaegers in gesprek met Nastaran Razawi Khorasani over This is not a dance:
Over Nastaran Razawi Khorasani
Nastaran Razawi Khorasani is afgestudeerd aan de Toneelacademie Maastricht. In 2014 won ze de Gouden Krekel voor de meest indrukwekkende podiumprestatie. In 2020 werd ze genomineerd voor de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Jong Publiek. Haar voorstelling Songs for no one ontving tweemaal de BNG Bank Theaterprijs (2020 en 2021) en werd geselecteerd voor Het TheaterFestival Vlaanderen 2022 en staat in 2023 op Theater der Welt in Frankfurt-Offenbach. In 2023 werd ze genomineerd voor de Gieskes-Strijbis Podiumprijs.
Samen met Davy Pieters richtte Nastaran het performance collectief KOBE op, waarmee ze spectaculaire, theatrale performances ontwikkel en voor de meest uiteenlopende scenes: clubs, festivals, theaters, musea en galeries.
In English
In This is not a dance, Nastaran brings the voices of choreographers and dancers living in Iran to the stage. How are they dealing with the ban on dance? How do they practice their profession, what dangers do they face, what freedoms are they fighting for? This is not a dance is a tribute to the body that wants to move. A tribute to art that simply must be made, in whatever way, shape or form.
This show is spoken in Farsi. There are Dutch and English surtitles. Some of the interviews cannot be heard, but can only be read with surtitles (Dutch and English).
About Nastaran Razawi Khorasani
Nastaran Razawi Khorasani is a graduate of Maastricht Institute of Performative Arts. In 2020 she was nominated for the award for dance for young audiences of the Nederlandse Dansdagen. Her show Songs for no one received the BNG Bank Theater award twice (in 2020 and 2021) and was selected for the 2022 Flemish TheaterFestival and Theater der Welt in Frankfurt-Offenbach.
In 2023 she was nominated for the Gieskes-Strijbis Podium Prize. The Advisory Committee writes: "Nastaran Razawi Khorasani is one of the fastest developing performing artists in the Netherlands. Her greatest strength is her versatility."
Together with Davy Pieters, Nastaran forms KOBE, a performing arts duo that creates stage shows and documentaries for a wide range of contexts: clubs, festivals, theatres, museums and galleries.
In de media
NRC ★★★★
“This is not a dance is een opmerkelijke, paradoxale ode aan het dansende lichaam”
THEATERKRANT - Keuze van de Criticus
"dwingt je om stil te staan bij de funderingen van dans, in definitie en effect. Nastaran Khorasani levert een krachtige, aangrijpende voorstelling af die nog lang blijft nazinderen."
Adviescommissie Gieskes-Strijbis Podiumprijs 2023
“Veelbetekenend is de manier waarop haar lichaam in al haar werk centraal staat. In welke context dan ook, van podium tot buitenlocatie tot televisie, trekt zij de aandacht en laat het publiek of kijker niet meer los en blijft haar werk op het netvlies gebrand.”
In Farsi
رقص در ایران رسما ممنوع است. از زمان انقلاب اسلامی، همه گروه های رقص مجبور به بستن
درهای خود شدند. بسیاری از رقصندگان و طراحان رقص به خارج از کشور گریخته اند. کسانی که هنوز آنجا زندگی می کنند باید مدبر باشند. چگونه این هنر را زنده نگه می دارند؟ نسترن رضوی خراسانی سازنده و بازیگر تائتر این یک رقص نیست سانسور را به نمایش میگذارد . چه چیزی را
می توان و چه چیزی را نمی توان در صحنه به نمایش گذاشت ؟ در حالی که موسیقی و نور همچنان یکدیگر را تحریک می کنند، او سعی می کند بدن رقصنده خود راکنترل کند.
نسترن در حین اجرا روی صحنه به صدای طراحان رقص و رقصندگان مقیم ایران و مهاجرین میپردازد. آنها با ممنوعیت رقص چگونه برخورد می کنند؟ آنها چگونه کار حرفه ای خود را انجام می دهند، با چه خطراتی روبرو هستند، برای چه آزادی هایی می جنگند؟ این یک رقص نیست، ادای احترام به بدنی است که می خواهد حرکت کند. ادای احترام به هنری که باید ساخته شود، به هر شکلی که باشد.
با تشکر از همه کسانی که می خواهند داستان اورا به اشتراک بگذارند.
Bekijk ook
Credits
Concept, regie, spel Nastaran Razawi Khorasani | Scenografie Peter van Til | Muziek Joost Maaskant | Licht Minna Tiikkainen | Dramaturgie Eylül Akinci | Kostuum Rebekka Wörrman | Coach Suzan Boogaerdt | Marketing Dieke van der Spek & Theater Rotterdam | Portretfoto Amanda Harput | Verkoop Alles voor de Kunsten | Productie Theater Rotterdam | Coproductie Kobe, De Coproducers
Met dank aan iedereen die zijn, haar of hun verhaal heeft willen delen