De plantage van onze voorouders

Keti Koti Dialoogtafel

Voorafgaand aan de voorstelling op 10 november organiseren we een Keti Koti Dialoogtafel. Ervaar zelf hoe een persoonlijke uitwisseling je tot betekenisvolle inzichten laat komen over de sporen van het slavernijverleden en hoe dit in het heden nog wordt gevoeld. Tijdens de tafel zijn er rituelen, klinken er treur- en bevrijdingsliederen en voeren deelnemers één-op-één gesprekken, aan de hand van een speciaal ontwikkelde dialoogmethode.

Aan de Keti Koti Dialoogtafel heb je een eigen gesprekspartner van een andere kleur, met wie je een-op-een in gesprek gaat over de omgang met ons gedeelde slavernijverleden. Om die reden willen wij graag vooraf inventariseren waar je je het meest mee identificeert in relatie tot de erfenis van het slavernijverleden.

De Keti Koti Tafel begint om 19:00 (inloop 18:30) uur in de foyer van Theater aan het Spui. De dialoogvragen sluiten aan op de thematiek van de voorstelling.

In het herdenkingsjaar 2023, 150 jaar na de 'beëindiging’ van de slavernij, kruipen Manoushka Zeegelaar Breeveld en Malou Gorter in de huid van Maartje Duin, Peggy Bouva én hun familieleden om grip te krijgen op de gezamenlijke koloniale geschiedenis en alles wat daaruit is voortgevloeid.  
  
Hun ontmoeting is het begin van een zoektocht waarin ze elkaar spiegelen, confronteren en bevragen. Samen gaan ze terug naar een gedeeld verleden, naar de plantage Tout Lui Faut in Suriname, de plek die hun voorouders verbindt. Steeds meer wordt duidelijk hoe de historische ongelijkheid tussen de vrouwen doorwerkt in het heden.  

De livemuziek, die zowel uitbundig als introvert is, maakt het verleden voelbaar, verklankt verhalen waar nog geen woorden voor zijn en klinkt als het gesprek stilvalt.  

 “Alhoewel het bewustzijn over de Nederlands koloniale geschiedenis de laatste jaren groeit, is het gesprek over wat het persoonlijk nog altijd teweeg brengt nog maar net begonnen. We willen met deze voorstelling perspectieven delen en bevragen om te kunnen verbinden en uiteindelijk te helen.” - Manoushka Zeegelaar Breeveld