Een stukje naar de mensen toe

‘To be enlightened is to be intimate with all things’, zei de beroemde Japanse Zenmeester Dogen Zenji elke ochtend tegen zijn leerlingen. Hij had makkelijk praten, het was het jaar 1200. Er lag nog geen asfalt op de aarde, er hingen nog geen satellieten in de lucht en onze rugzakken zaten niet vol schermen en opladers. Infinity was voor de Zenmeester nog iets met de kosmos, niet een zwembad om in te liggen. Terwijl we leven in een wereld van unlimited data, spullen en mogelijkheden die constant om ons heen dansen, lijkt het alsof we ons er steeds minder mee verbonden voelen. 

Na De zaak Shell en Beste Mensen, presenteert Bureau Vergezicht Een stukje naar de mensen toe. Een voorstelling waarin Rebekka de Wit een antwoord zoekt op de vraag wanneer we die intimiteit met de wereld zijn kwijtgeraakt. Toen het asfalt tussen ons en de grond kwam te liggen? Toen we onafhankelijkheid gingen nastreven? Of was het het moment dat we onze oordoppen in deden en daarmee helemaal niet meer hoefden te luisteren naar alle meningen, mensen en meeuwen om ons heen?

Een voorstelling die toont hoe we verlangen naar oneindigheid en er tegelijk aan ten onder gaan. De Wit doet dat op zo’n komische wijze dat je gaat beseffen dat humor ons niet per se uit elkaar hoeft te drijven, maar in tijden van crisis het ultieme middel is om ons samen te brengen.