My First Tragedy: Iphigeneia

My First Tragedy is een wild ride. Een gesamtkunstwerk dat niet de lijnen van een psychologisch verhaal volgt, maar een poging doet om de kracht van mythes en rituelen met het publiek te delen. Down to earth, in your face, hallucinant en fantasierijk tegelijk.
 
De performers spelen niet het originele stuk van Euripides, delen van de oorspronkelijk tekst komen bijvoorbeeld terug als lyrics. Stukje bij beetje pellen zij de tragedie af, om vervolgens uit de brokstukken een louterende en hypnotische trip vol dans, muziek en live slagwerk op te bouwen. 
 
Wat beweegt iemand om zichzelf op te offeren? Hoe offer je jezelf op om verandering te kunnen laten ontstaan? Hoe laat je datgene los dat voor jou het allerbelangrijkste is – of zelfs ‘iets belangrijks’? Hoe maak je ruimte voor iets nieuws? En in hoeverre is dit werkelijk jouw keuze als de afloop onvermijdelijk lijkt?
 
In My First Tragedy: Iphigeneia brengen Mart van Berckel en Angela Herenda de Griekse tragedie van Iphigeneia terug naar de bron: een indringend ritueel waarin de mens worstelt met zelfopoffering en het genadeloos toeslaande en onvermijdelijke noodlot. Van Berckel and Herenda maakten eerder samen de Parade hit-voortselling, Carry/Jump/Catch. Het Parool schreef erover: “De meeste energie krijg je zonder meer van de zeven dansers van Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club. Jonge mensen die tot het gaatje gaan.”