Feelgood theater dat een flinke stomp uitdeelt
Dat we allemaal onderscheid maken in mensen en dagelijks van alles denken wat we niet hardop durven zeggen is een van de pregnante thema's in deze uiterst slim gemaakte voorstelling. Met de losse stand up stijl raken de spelers het publiek direct. Maar de acteurs sparen ook elkaar bepaald niet. Zo bijt Eran zijn maat George toe dat hij bij lange na niet zwart genoeg is om recht te hebben op een deel van de slavernijgeschiedenis. De twee zijn ditmaal in gezelschap van Milan Sekeris en Myrthe Huber. En ook zij moeten het flink ontgelden.
De 'blonde viking' Sekeris is als blanke, pardon witte, man vooral de kop van jut omdat hij het zo goed bedoelt maar zich ondertussen wel superieur gedraagt. Toch blank dus. Maar ook Myrthe krijgt het zwaar te verduren als de vier elkaar bevragen over wie de knapste is en Myrthe als kleine vrouw met een achtste Indisch bloed aan het kortste eind trekt. Dat laatste duurt wat te lang maar het is wel juist deze brede waaier van het menselijk vooroordelen, wat deze voorstelling zo goed maakt omdat daarmee de discussie niet alleen maar ehh.. zwart-wit gevoerd wordt. De vlijmscherpe dialogen worden afgewisseld met fijne liedjes zoals een hilarische uitvoering van The lion sleeps tonight, maar ook een fraaie bewerking van een oude hit van De Dijk die hier Zondig hart heet.
Voor iedereen die zichzelf graag wil tegenkomen -wie wil dat eigenlijk niet?- is deze voorstelling een enorme aanrader. Voor anderen overigens ook. Het is feelgood theater dat ook een flinke stomp uitdeelt. Dat is razendknap.
Tekst Jos Schuring | Foto’s: Skylarr Stream